ذات الاشاجعذات الاشاجع از اجزای حیوان می‌باشد. از آن در باب اطعمه و اشربه سخن گفته‌اند. ۱ - معانی ذات الاشاجعذات الأشاجع- که اشاجع نیز بر آن اطلاق شده- در لغت عبارت است از بن انگشتان متصل به عصب پشت دست؛ «لیکن در مراد از آن در حیوان، که موضوع حکم فقهی قرار گرفته اختلاف است. برخی مراد از آن را عصب موجود در سم دانسته‌اند.برخی از آن به چیزی که میان سم است، تعبیر کرده‌اند.برخی گفته‌اند: ذات الأشاجع به معنای نخست، در چارپایان حلال گوشت وجود ندارد مگر آنکه گفته شود: مراد از ذات الأشاجع اعم از بن انگشتان، سُم و غیر آن است که در گوسفند شتر و گاو یافت می‌شود و ممکن است به معنای نخست در پرندگان یافت شود، هرچند تمیز دادن آن مشکل است.برخی مراد از آن را نامعلوم دانسته‌اند. ۲ - حکم ذات الأشاجعدر حرمت یا کراهت خوردن ذات الأشاجعِ حیوان حلال گوشت، مانند گاو، گوسفند و شتر اختلاف است. بسیاری آن را حرام دانسته‌اند. ۳ - پانویس۴ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۳، ص ۶۹۹. رده‌های این صفحه : احکام خوردنی و آشامیدنی ها | فقه
|